Pancreaskanker is een van de gevaarlijkste vormen van kanker. Deze vorm van kanker ontstaat meestal na de leeftijd van 60 jaar, maar veel jongere mensen kunnen deze ziekte ook krijgen, hoewel het zeldzaam is. Het wordt beschouwd als het vierde dodelijkste type kanker ter wereld en is een type dat zich snel verspreidt.
Alvleesklierkanker is een moeilijke ziekte om te diagnosticeren en te behandelen. Ondanks de ontwikkelingen op het gebied van geneeskunde is er geen medicamenteuze behandeling, maar de ziekte kan worden bestreden met chirurgische ingrepen.
Alvleesklierkanker is het gevolg van mutaties in het DNA van alvleeskliercellen. Deze mutaties veroorzaken ongecontroleerde celproliferatie en als gevolg daarvan de vorming die “tumor” wordt genoemd.
De meeste alvleesklierkankers komen voor in de cellen langs de pancreaskanalen. Dit type kanker wordt “pancreasadenocarcinoom” genoemd. Net als bij andere soorten kanker is de exacte oorzaak van alvleesklierkanker niet bekend.
Wat zijn de symptomen van pancreaskanker?
Naast het laat optreden van symptomen en de kenmerken van de locatie van het orgaan bij patiënten met alvleesklierkanker, veroorzaakt het negeren van deze symptomen vertraging bij de diagnose van de ziekte en daarmee de kans op behandeling.
Sommige gezondheidsproblemen die bij nader inzien niet erg belangrijk lijken, kunnen symptomen zijn van een probleem met de alvleesklier.
Symptomen zoals buikpijn, gele verkleuring van de ogen, donkere urine, witte ontlasting, plotseling gewichtsverlies, rugpijn, buikpijn, zwakte, plotseling ontstaan van diabetes type 2, indigestie en onverklaarbare jeuk kunnen de voorbode zijn van alvleesklierkanker.
Als er een jeukklacht is, kunnen echografie en tomografie uit de buik helpen bij het stellen van een voorlopige diagnose.
Alvleesklierkanker komt vaak voor in de kop van de alvleesklier. Wat er als gevolg hiervan is gebeurd, is als volgt; In het eerste stadium blokkeert de groeiende tumor de galwegen waardoor het galvocht niet of slechts beperkt wordt uitgescheiden en zich ophoopt in de lever.
Vanwege de galkleurstof die niet kan worden uitgescheiden, veroorzaakt het geelzucht (icterus), vergezeld van donkergekleurde urine en lichtgekleurde ontlasting. Als gevolg van geelzucht treedt ook intense jeuk op de huid op, maar de jeuk verdwijnt zeer snel nadat de galstroom in de kop van de alvleesklier begint door te gaan.
Jeuk, dat in de literatuur wordt gedefinieerd als “een subjectief ongemakkelijk gevoel dat de wens veroorzaakt om over de huid te wrijven, krabben of krabben”, wordt uitgedrukt als “para neoplastische pruritus” als het wordt beschouwd als een klacht die wordt gezien bij kankerpatiënten.
Hoewel er niet veel bevindingen zijn over de frequentie van paraneoplastische pruritus, is deze beschreven als 19-40% bij patiënten met hepatocellulair carcinoom.
Hoewel de pathofysiologie van jeuk niet volledig wordt begrepen, wordt aangenomen dat het verband houdt met veel chemische mediatoren, met name histamine, serotonine, cytokines, opioïden en neuropeptiden. Jeuk heeft ook een grote invloed op de kwaliteit van leven van een individu.
Jeuk is meestal niet systemisch, het is specifiek voor een enkele plaats en komt voort uit de huid zelf. Bovendien is het een van de bekende feiten dat sommige vormen van kanker jeuk veroorzaken die het hele lichaam aantast.
Bovendien jeuk veroorzaakt door kanker, geelzucht, vermoeidheid, enz., In tegenstelling tot huidgerelateerde. sommige andere systemische symptomen komen ook vaak voor.
Wat zijn de oorzaken van jeuk bij kankersoorten?
- Sommige stoffen die vrijkomen uit de tumor (zoals paraneolastisch syndroom),
- De reactie van het lichaam op de tumor
- Geelzucht en jeuk als gevolg van obstructie van de galwegen door de tumor
Lymfoom, sommige gastro-intestinale stromale tumoren (GIST), polycythaemia vera (PV) en pancreas- en galwegtumoren die alvleesklierkanker veroorzaken, zijn de meest voorkomende soorten jeuk.
Chemotherapie, immunotherapie, radiotherapie, sommige medicamenteuze behandelingen en pijnstillers, hormonen en middelen tegen misselijkheid, die veel worden gebruikt bij de behandeling van kanker en als onmisbaar worden beschouwd voor de ziekte, kunnen ook jeuk veroorzaken.
Over het algemeen zijn jeuk en huiduitslag te zien als gevolg van het gebruik van smartdrugs en hormoongeneesmiddelen. Hoewel het volgens sommige onderzoekers niet zeker is, kan het optreden van jeuk bij sommige behandelmethoden betekenen dat de behandeling werkt.
Hoe wordt alvleesklierkanker behandeld?
Bij de behandeling van alvleesklierkanker zijn het stadium van de ziekte, de locatie van de tumor in de pancreas, de leeftijd en de algemene toestand van de kankerpatiënt belangrijk, en het behandelingsproces wordt gevorderd door rekening te houden met de voorkeuren van de patiënt.
Het primaire doel van het behandelingsproces is om het kankerweefsel, indien mogelijk, volledig te verwijderen door middel van een chirurgische ingreep en om het kankergebied van de tumor te verwijderen.
Aangezien alvleesklierkanker zich over het algemeen snel verspreidt en zeer zelden in een vroeg stadium wordt gediagnosticeerd, is chirurgische verwijdering van het kankerweefsel vaak niet mogelijk.
Het kan vóór de operatie chemotherapie en / of radiotherapie vereisen. Na de respons is het mogelijk om de tumor operatief te verwijderen.
Aangezien de ziekte bij 80% van de patiënten met alvleesklierkanker in een vergevorderd stadium is op het moment van diagnose, kan er niet geopereerd worden.
Bij patiënten met gevorderde alvleesklierkanker die geen operatie kunnen ondergaan, worden behandelingen zoals medicijnen en bestraling gebruikt om de progressie van de kanker te stoppen. Daarnaast worden enkele procedures toegepast om het behandelproces van de patiënt te verlichten.
Sommige hiervan zijn de plaatsing van een stent door het galkanaal door de huid binnen te gaan om geelzucht te verlichten, en de procedure die ganglionblokkade van de coeliakie wordt genoemd om de pijn van de patiënt te verminderen.
De huidige intra-abdominale warme chemotherapie behoort tot de behandelingen die kunnen worden aanbevolen bij deze groep patiënten en er kunnen succesvolle resultaten worden behaald bij geselecteerde patiëntengroepen.
In bepaalde gevallen waar de tumor niet volledig kan worden verwijderd, wordt een aanvullende behandelingsmethode zoals chemotherapie of radiotherapie aanbevolen om de groei van de tumor te beheersen en te pauzeren of om de symptomen veroorzaakt door de resterende tumor te verminderen. Dit type therapie wordt “aanvullende therapie” of “milde therapie” genoemd.
Ernstige bijwerkingen zoals misselijkheid, braken en haaruitval, die in het verleden veel voorkwamen bij patiënten die chemotherapie en radiotherapie ondergingen, kunnen nu dankzij de ontwikkelingen op medisch gebied worden verminderd of zelfs worden voorkomen.
In de afgelopen jaren zijn operaties voor de behandeling van alvleesklierkanker redelijk veilig geworden wanneer ze worden uitgevoerd door ervaren centra en ervaren chirurgen. In de eerste 5 jaar na het verwijderen van de tumor nam de overlevingskans onmiskenbaar toe.
