Alvleesklierkanker is een bijzonder dodelijke vorm van kanker die moeilijk te detecteren en te behandelen is. Dit type kanker wordt meestal in een later stadium gediagnosticeerd wanneer het zich heeft verspreid naar andere organen in het lichaam. Het is ook bekend dat alvleesklierkanker zeer agressief is en snel kan groeien en verspreiden.
Een reden waarom alvleesklierkanker zo dodelijk is, is dat het meestal geen symptomen veroorzaakt totdat het een vergevorderd stadium bereikt. Wanneer een patiënt symptomen ervaart zoals buikpijn, gewichtsverlies en geelzucht, is de kanker vaak uitgezaaid naar andere delen van het lichaam. Alvleesklierkanker kan ook moeilijk te diagnosticeren zijn en wordt vaak niet opgemerkt totdat het in een vergevorderd stadium is. Een andere reden waarom alvleesklierkanker zo dodelijk is, is dat de kanker resistent kan worden tegen de standaardbehandelingen van chemotherapie en bestralingstherapie.
Wat zijn de risicofactoren voor alvleesklierkanker?
Verschillende factoren verhogen het risico op het ontwikkelen van alvleesklierkanker, waaronder leeftijd, roken en obesitas. Een familiegeschiedenis van alvleesklierkanker, chronische pancreatitis en diabetes zijn ook risicofactoren. Leeftijd is een belangrijke risicofactor voor alvleesklierkanker, aangezien de meeste gevallen voorkomen bij mensen ouder dan 65 jaar.
Roken is de belangrijkste beheersbare risicofactor en is verantwoordelijk voor ongeveer 25% van de gevallen van alvleesklierkanker. Obesitas is ook in verband gebracht met een verhoogd risico op het ontwikkelen van alvleesklierkanker. Bovendien verhoogt het hebben van een familiegeschiedenis van alvleesklierkanker het risico op het ontwikkelen van de ziekte, vooral bij eerstegraads familieleden. Chronische ontsteking van de alvleesklier en langdurige diabetes zijn ook in verband gebracht met een verhoogd risico op alvleesklierkanker. Het is belangrijk op te merken dat het hebben van een of meer risicofactoren geen garantie is voor de ontwikkeling van alvleesklierkanker. Het is echter belangrijk om op de hoogte te zijn van deze risicofactoren en eventuele zorgen te bespreken met een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg.
Wat zijn de symptomen van alvleesklierkanker?
De symptomen van alvleesklierkanker kunnen vaag zijn en verschijnen mogelijk pas als de kanker een vergevorderd stadium heeft bereikt. Veel voorkomende symptomen zijn buikpijn, rugpijn en onverklaarbaar gewichtsverlies.
Geelzucht, die geelverkleuring van de huid en ogen veroorzaakt, kan ook een symptoom zijn van alvleesklierkanker. Andere symptomen kunnen zijn: verlies van eetlust, misselijkheid, braken en vermoeidheid. Het is belangrijk om op de hoogte te zijn van deze symptomen en medische hulp in te roepen als ze aanhouden of verergeren. Het is echter belangrijk op te merken dat veel van deze symptomen kunnen worden veroorzaakt door andere aandoeningen en dat het hebben van deze symptomen niet betekent dat iemand alvleesklierkanker heeft. Als alvleesklierkanker wordt vermoed, kunnen beeldvormingstests zoals CT-scans en MRI’s worden gebruikt om de diagnose te bevestigen.
Hoe wordt alvleesklierkanker gediagnosticeerd?
Het diagnosticeren van alvleesklierkanker kan moeilijk zijn, omdat de symptomen vaag kunnen zijn en de kanker vaak in een laat stadium wordt ontdekt. De diagnose omvat doorgaans een combinatie van beeldvormende onderzoeken, bloedonderzoeken en soms een biopsie.
Beeldvormingstests zoals CT-scans en MRI’s worden vaak gebruikt om alvleesklierkanker te diagnosticeren. Deze tests kunnen helpen bij het identificeren van tumoren of afwijkingen in de alvleesklier en omliggende organen. Bloedonderzoek kan ook worden gebruikt om te zoeken naar specifieke biomarkers die verband houden met alvleesklierkanker, zoals CA 19-9. Als beeldvormende onderzoeken en bloedonderzoeken de aanwezigheid van alvleesklierkanker aantonen, kan een biopsie nodig zijn om de diagnose te bevestigen.
Bij een biopsie wordt een klein stukje weefsel uit de pancreas genomen om onder een microscoop te worden onderzocht op de aanwezigheid van kankercellen. De biopsie kan worden uitgevoerd met behulp van fijne naaldaspiratie, waarbij een fijne naald wordt gebruikt om een weefselmonster te verwijderen, afhankelijk van de locatie van de tumor. Als alternatief kan een chirurgische biopsie worden uitgevoerd, waarbij een klein stukje van de alvleesklier wordt verwijderd voor onderzoek, afhankelijk van de locatie van de tumor.
Redt een vroege diagnose van alvleesklierkanker levens?
Zoals bij elke ziekte, redt een vroege diagnose levens bij alvleesklierkanker. Vroege diagnose van de ziekte, diagnose en vroege behandeling zullen het behandelresultaat positief beïnvloeden.
De eerste tekenen van alvleesklierkanker zijn geelzucht, een gele vlek op de huid en ogen veroorzaakt door een opeenhoping van bilirubine in het bloed. Helaas weten mensen met alvleesklierkanker dit heel goed: het niveau van bilirubine in de ogen stijgt totdat ze geel worden (dit geeft aan dat de ziekte nu vergevorderd is).
Met de toepassing “BiliScreen” kunt u de toename van bilirubine bepalen, wat ook een indicator is van andere mogelijke pathologieën, voordat het met het blote oog kan worden gezien. In staat zijn om tekenen van geelzucht te detecteren wanneer de bilirubinespiegels minimaal verhoogd zijn (maar voordat ze zichtbaar zijn voor het blote oog), kan alles veranderen in een diagnose van pancreaskanker.
Wat zijn de behandelingsopties bij alvleesklierkanker?
Behandelingsopties voor alvleesklierkanker zijn afhankelijk van het stadium en de locatie van de kanker. Chirurgie, chemotherapie en bestraling zijn de meest voorkomende behandelingen voor alvleesklierkanker.
Chirurgie wordt meestal aanbevolen voor alvleesklierkanker in een vroeg stadium. Het doel van de operatie is het verwijderen van de tumor en de omliggende weefsels die mogelijk door de kanker zijn aangetast. Afhankelijk van de locatie en de grootte van de tumor kunnen verschillende chirurgische procedures worden gebruikt, waaronder de Whipple-procedure, distale pancreatectomie of totale pancreatectomie.
Chemotherapie en bestraling kunnen ook worden gebruikt om alvleesklierkanker te behandelen. Chemotherapie gebruikt medicijnen om kankercellen te doden en wordt meestal voor of na een operatie gegeven. Bestralingstherapie maakt gebruik van hoogenergetische straling om kankercellen te doden en wordt vaak gebruikt in combinatie met chemotherapie. In sommige gevallen kunnen patiënten met gevorderde alvleesklierkanker palliatieve zorg krijgen om de symptomen te beheersen en de kwaliteit van leven te verbeteren.
